اين هنرمند عكاس كه اين روزها نمايشگاه «با رنگ‌ها باد می‌رقصد» را در گالري «سين» برپا كرده است، درباره فاصله‌ي دو ساله نمايش اين مجموعه از عكس‌هاي‌ «طبیعت در رقص» به خبرنگار بخش هنرهاي تجسمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، توضيح داد: اين فاصله دو ساله به عمد صورت گرفت، زيرا در مجموعه‌اي كه در نگارستان «آن» به روي ديوار بردم، تنها درختان تبريزي را كه در باغ خودم كاشته بودم عكاسي كردم.

 

او در همين رابطه گفت: در آن مجموعه حركت درختان تبريزي را با تغيير زاويه حركت دوربين ثبت كردم و نگاهي ايراني را مدنظر داشتم، زيرا بيشتر روستاهاي ايراني با درختان تبريزي شناخته شده هستند و من هم در چهار فصل اين درختان را در قاب دوربين ثبت كردم.

 

به گفته حشمتي، درختان تبريزي بيشتر در قد و بالايشان شناخته شده‌اند و اهميت دارند در حالي كه شاخه و برگ زيادي ندارند و به همين دليل حركت آنها در دوربين به شكل متفاوتي از مجموعه‌اي است كه اين روزها در گالري «سين» به نمايش درآمده است.

 

او همچنين به نمايشگاهي كه سال گذشته در گالري «شيرين» برپا كرده بود اشاره كرد و افزود: در فاصله اين دو نمايشگاه، مجموعه عكس‌هايي كه از «كاشه‌هاي قره داغ» عكاسي‌ كرده بودم را كامل كرده و به نمايش درآوردم و در همين فاصله سراغ عكاسي از بقيه درختان باغم رفتم.

 

اين هنرمند عكاس با تاكيد بر نگاه متفاوتش و تغييري كه در حركت دوربين براي عكاسي از اين مجموعه حاصل شده است، توضيح داد: در تجربه‌ي عكاسي از درختان گردو، سيب، گيلاس و... ديدم كه حركت دوربين كاملا متفاوت است. زيرا نوع شاخ و برگ‌ها و تنوع رنگي در اين درختان باعث مي‌شود پيش زمينه و پس زمينه در اين مجموعه اهميت پيدا كند.

 

حشمتي اضافه كرد: درختان در اين مجموعه كوتاه بودند و ناخوداگاه رنگ‌ها در هم مخلوط مي‌شد، به طوري كه وقتي خواستم نتيجه عكس‌ها را در قاب تركيب كنم شكل‌هايشان در قياس با درختان تبريزي كاملا متفاوت بود و از آنجا كه تكميل اين مجموعه نياز به زمان بيشتري داشت با يك فاصله دوساله نسبت به عكس‌هاي مجموعه نگارستان «آن» به روي ديوار بردم.

 

 

آثاري از حشمتي

اين هنرمند عكاس كه در اين مجموعه بيشتر درختان را در زمستان و پاييز عكاسي كرده، در همين رابطه توضيح داد: تعمد زيادي داشتم تا در اين مجموعه «رنگ» را نشان دهم، در حالي كه در مجموعه عكس‌هاي گالري «شيرين» رنگ چندان اهميت نداشت و بيشتر حركت درختان تبريزي در چهارفصل سوژه كارهايم بود.

 

او ادامه داد: اين بار در مجموعه «با رنگ‌های باد می‌رقصد» رنگ درختان و پس زمينه آنها به قدري جالب توجه بود كه مي‌خواستم آن را در قابم ثبت كنم و اين نكته در برخورد مخاطبان با كارهايم نيز اهميت زيادي داشت.

 

حشمتي كه به عكاس «آبستره‌ طبيعت» معروف است درباره‌ي فضاي انتزاعي تابلوهايش و نزديك بودن آن به نقاشي توضيح داد: خيلي‌ها فكر مي‌كنند فهميدن آبستره براي بيننده سخت است، در حالي كه من دوست دارم تماشاگر آثارم آنچه را كه دلش مي‌خواهد در اين اثر ببيند.

 

او خاطرنشان كرد: دوست دارم مخاطبانم حس جذاب خود را در خلال اثر كشف كنند و به همين دليل هم در طول عكاسي سعي مي‌كنم جزئيات را با يك هماهنگي متفاوت در قاب دوربين ثبت كنم و سرانجام حس خودم را به تماشاگر منتقل نمايم.

 

حشتمي تصريح كرد: وقتي عكاسي آبستره مي‌كنيد بايد سوژه را به خوبي بشناسيد، در غير اين صورت ماحصل كار شما چيز ناملموسي است كه زيبايي ندارد و در چشم بيننده جذاب نيست به همين دليل مي‌توانم اعتراف كنم كه تك تك عكس‌هاي نمايشگاه‌هايم تصميم من است.

 

او كه تا كنون 40 تابلو از ميان 30 اثر به نمايش درآمده در گالري سين را فروخته، اميدوار است تا در آينده بتواند كتابي از اين عكس‌ها منتشر كند و در كنار آن موفق شود تا احساساتش را نسبت به اين عكس‌ها بنويسد.

 

حشمتي همچنين درباره پروژه‌هايي كه در آينده به روي ديوار خواهد برد، گفت: يك مجموعه با عنوان «آنچه نيست» را كامل كرده‌ام كه كه به شدت فضايي آبستره دارد. در كنار آن مجموعه «ايهام» را از انسان‌ها عكاسي كرده‌ام و از طبيعت در آن سراغي نيست.

 

او همچنين در يخبندان آبان ماه سال گذشته عكس‌هاي متفاوتي از دماوند ثبت كرده است كه به گفته خودش با آثاري كه پيش از اين در گالري «شيرين» به نمايش درآورده، تفاوت دارد.

 

امیرحسین حشمتی متولد 1340 و فوق لیسانس مهندسی برق است.

 

او سال 87 اولين نمايشگاه انفرادي‌اش را با عنوان «درخت کنگلان» در گالری «والی» برپا كرد و بعد از آن سال 88 مجموعه «امید» را به روي ديوار برد. همان سال مجموعه «چکه‌های مهر» را در گالري والي ارائه كرد و در يك نمايشگاه گروهي در گالری دی نيز كار داشت.

 

حشمتي سال 89 مجموعه «طبیعت در رقص» را در نگار ستان «آن» و سال 90 «كاشه‌های قره داغ» را در گالري شيرين به روي ديوار برد.

 

مجموعه عكس‌هاي «با رنگ‌های باد می‌رقصد» كه اين روزها برپاست، هفتمين نمايشگاه انفرادي اين هنرمند است.